No i warzywa miały inny smak - nie taki wodniasty. Rzodkiewka paliła, pomidora nożna było zjeść ze smakiem bez soli. To samo z ogórkiem.

I faktycznie - cukrzyca to była rzadkośc i dotycxyła w zasadzie jakiś wyjątkowych pechowców. Bo nawet otyli ludzie jej nie mieli.

No i generalnie to my tak duzo węglowodanów nie jedliśmy. Teraz węgle są we wszystkim prawie.

No i ta wszwchobecna soja, nawet w mięsie.

No ale faktem jest, że ludzie kiedyś szybciej się starzeli i szybciej umierali oraz szybciej stawali się zniedołężniali ze starości. Ale od czego to? Nie wiem. Bo więcej chyba nie ćwiczymy - przynajmniej ja to tak widzę. Choć z pewnoscią mamy wieksze możliwosci rekreacji i odnowy biologicznej. 

Wiem, co kolega czuje, bo tez jadłem ten groszek, tę marchewkę słodziutką i miekką i moją ulubioną kalarepę...:)....ehhh. To se ne vrati....

Jestem nieco starsza od kolegi i moje dzieciństwo przypadło na okres sprzed kartek, czyli lata gomułkowsko-gierkowskie.

Ja akurat byłam niejadkiem. Lubiłam mięso, parówki, szynkę,  chleb, musztardę, jaja a nie lubiłam słodyczy, makaronów, ryżu, mleka, owsianki, kasz. 

Mięso było. Wołowina była chyba tańsza jak wieprzowina. Jak miałam 8 lat, to mama poszła do pracy. A ja mogam wejść do kuchni. Ile ja się nasmażyłam befsztyków z cebulką??? Ile tatara ukręciłam???

Każde przyjęcie to tony mięsiwa i wędlin na stole. Z dodatków to tylko ogórki konserwowe, kiszone i grzybki marynowane. Brak sałat i sałatek, które dominują dzisiaj na stole.

Natomiast przez całą zimę nie było jajek (tylko wapnowane).

Całą zimę nie było też pomidorów (addio, pomidory!!!), rzodkiewek, ogórków, papryki.

Pojawiały się na wiosnę jako tzw. nowalijki. Jak dobre były te młodziutkie rzodkiewki. Uwielbiałam z masłem i solą.

Nie było serków smakowych, jogurtów, twarożków. Tylko czysty kefir, śmietana i maślanka, ser biały. 

Chleb był dobry, kajzerki to wypas.

Koło roku 1988 pojechałam z moją bratanicą do Niemiec do znajomego. Po 3 dniach ona do mnie mówi, te wędliny i ten chleb nie nadają się do jedzenia. A ja do niej - u nas będzie to samo.

I przyszło wraz z transformacją ustrojową i odejściem od norm branżowych, agresywnym marketingiem i przejęciem handlu przez sieci międzynarodowe.

W małych miasteczkach poupadały lokalne masarnie, mleczarnie. Ma być dużo, tanio i szybko.

U mnie na Mokotowie na Wielickiej była mleczarnia, która robiła najlepszy kefir na świecie. Właśnie robiła, bo od co najmniej 20 lat stoi tam apartamentowiec Wielicka a wspomnieniem po mleczarni jest źródełko wody oligoceńskiej.

W sumie nie przypominam sobie otyłych rówieśników. Większość była szczupła i bardzo sprawna fizycznie. Na ogół zdrowa.

Teraz - jak się przyglądam rodzinom spacerującym latem po deptaku w Przyjezierzu - łapię się za głowę.

Więcej zapasionych rodzin (mama, tata plus dzieci) niż szczupłych. Idą alejką do końca i jedzą, wracają i jedzą badziewie sprzedawane z budek.

Nie dziwota, że i potem różne choróbska ich się imają, w tym i cukrzyca.

Szczaw prosto z laki i rabarbar dodam :)  

Wołowina i ryby były "mięsem" drugiego sortu ... Tanim niczym barszcz ...

Ja chodziłem po mleko w Krośnie, od krowy, długo, długo ... No i mleko z butelki się zsiadało , idealne na zimno do pieczonych ziemniaków czy frytek. Dziś tak nie ma bo krowy inaczej i czym innym są opasane.

Z dziadkiem w Myszkowie woziłem chleb na wypiek do piekarni i on był niczym piernik im starszy tym lepszy. Kiedyś z łakomstwa z Tłusty Czwartek obiadłem się paczką 6 pączków I umierałem. Wtedy WCIĄGAŁEM 15 i spokojnie mogłem drugie tyle.

Cukier był inny, mąka była inna, masło i tłuszcze były inne... 

W  ubieglym  roku...

...  kupilam  sobie  beczke  z  kamionki  !!!

Zaplacilam  ponad  800   zeta,  bo  z  tej  plastikowej,  ktora  mielismy,  nie  szlo  mi  juz  jesc.  Jakas  miekka  breja  wychodzila,  a  np.  w  kwietniu,  po  pol  roku  stania,  to  nadawala  sie  juz  tylko  do  wyrzucenia  na  kompost.  Cale  szczescie,  ze  trzymamy  kilkanascie  kurek  niosek  i  nie  bylo  problemu,  bo  kurki  opierniczaly  kapustke  kiszona  W  LOCIE.

No,  ale  z  kamionki,  jakosc  kapusty  jest  zupelnie  nieporownywalna  do  tamtej  z  ubieglego  roku.  W  tym  roku  mam  rewelacyjna  kapuste...  i  jak  dobrze  pojdzie,  to  na  moje  oko,  bedzie  mogla  jeszcze  stac  w  piwnicy  przez  cale  lato.

Z rabarbaru robiło się fantastyczny kompot. Po prostu wówczas kompot był naturalną sprawą. Dzisiaj kompoty zastąpiły soczki wszelkiej maści z "niewiadomoczym"

To są dobrze zainwestowane pieniądze.

Rodzice i teściowie też kiszą w kamionce a po odstaniu/zakiszeniu, wkładają do słoików. Za uciskacze robią jabłka albo grubsze kawałki marchewki.

Nie ma co już bronić, bo to była domena małych gospodarstw rodzinnych , mających dużo dzieci, potrafiących robić w polu. I była to produkcja opłacalna. Dziś to duże gospodarstwa, zmechanizowane, gdzie nikt już ręcznie nie pieli. Weszły chemiczne środki ochrony roslin, na chwasty herbicydy, na szkodniki pestycydy, na choroby fungicydy. W między czasie wieś się przebranżowiła, większość pracuje poza rolnictwem, a małe gospodarstwa dobijane są zielonym ładem, handlowymi chorobami zwierząt, jak np ASF, czy ptasia grypa. Na poziomie, to mamy mikrokospijne już wielkości, niszczone są nawet one, wygoniono sprzedawców z ulic, wołowina to kosmiczne ceny dla klienta, ale nie dla rolnika, wieprzowina obca, w tuczu nakładczym. Produkcja kilku świnek ze względu na drakońskie wymagania niemożliwa. Starzy rolnicy, pamiętający czasy II Wojny Swiatowej, powiadają, że gorzej z hodowlą świń niż za Hitlera. Mają rację.

Wszystko to prawda. Pamiętam nawet, że jak czlowiek miał dostęp do producenta pieniędzy, to i tzw. szmalu mial w bród. 

Od wybuchu wojny minęło ponad 85 lat. Starzy rolnicy, pamiętający czasy II wojny światowej, muszą być zatem naprawdę starzy.

Było fajnie, bo byliśmy młodzi. Ja bym PRL-u jednak tak nie idealizował. Nie kojarzy mi się ten czas ze wspaniałym i zdrowym jedzeniem. Owszem, chleb był smaczny, ale ile było rodzajów tego chleba? Dla większości moich rówieśników były dwa rodzaje żółtego sera, z dziurami i bez dziur. Mało kto zdawał sobie sprawę z istnienia różnych odmian kartofli. Ananasa zobaczyłem na żywo po raz pierwszy w wieku 28 lat. Kilkanaście lat wcześniej rodzice przynieśli mi z jakiejś imprezy do spróbowania zawinięty w serwetki plasterek ananasa z puszki. Pół Gdańska pielgrzymowało do pierwszej pizzerii otwartej w połowie lat 70-tych, a pierwszą restaurację z kilkoma chińskimi daniami, "Pod Żurawiem", jeszcze później. Dopiero wtedy można było, w barze Krewetka skosztować kalmarów w cieście czy właśnie krewetek. Ubóstwo i brak wyboru było straszne. 
Narzekacie na warzywa, ale przecież rzodkiewki najróżniejszych odmian można sobie nawet na oknie wyhodować. Dowolne warzywa można sobie samemu kisić, a i kompot z rabarbaru - przecież rabarbar, jak chwast rośnie - można samemu ugotować.

Dodam jeszcze zerową kulturę kulinarną. Dwa czy trzy rodzaje kawy, pamiętam Orient i Robustę, zaparzaną "po turecku" bezpośrednio w szklance. Czarna herbata, równie żałosny asortyment, Popularna, Gruzińska, Ulung i Madras. Zielonej herbaty sobie nie przypominam. Pickwick w torebkach traktowano jako luksus. 
To były ponure czasy, a komuniści ukradli nam kilkanaście, kilkadziesiąt, lat życia. 
Co do cukrzycy też mam wątpliwości. Cukrzycę młodzieńczą miał jeden z moich najbliższych kolegów, dwa przypadki cukrzycy typu II pamiętam z najbliższej rodziny (dziadek i jego brat), a także sąsiadka. A byłem wtedy nastolatkiem i o chorobach rzadko rozmawiałem. 

Nikt nie idealizuje, mnie akurat wybór między rodzajami szynki, czy kiełbasy, czy serów żółtych nie był potrzebny.

Jadłam mało i monotematycznie. Teraz mamy 10 gatunków parówek a żadne nie nadają się do jedzenia.  To samo z chlebem i bułkami. Wybór jest duży, tylko nie ma co zjeść i jest niesmaczne.  Po zjadliwe parówki muszę jeździć do małych masarni lub na targ w Inowrocławiu. A  o porządnej wołowinie na tatara mogę tylko pomarzyć. Ostatnio kupiłam w Dino i to nie było to. 

Natomiast - o dziwo - w Warszawie w latach 50 i 60 ananasy w puszkach były - czasem w delikatesach, a zawsze na bazarze Różyckiego.

Potwierdzę oczywiście, że czasy były paskudne, ale jedzenie zdecydowanie lepsze. Niestety pozwolenie na odejście od norm branżowych zrobiło swoje.

Teraz czasy też są paskudne, choć jest duży wybór, ale jest to wybór iluzoryczny. Bo naprawdę dobre wyroby swoje kosztują. Jest łatwiej o tyle, że zawsze można zrobić wypad kulinarny na weekend do Włoch, Pragi a nawet do Tajlandii i tam się rozkoszować ulicznym jedzeniem. Oglądam sobie takie filmy na TikToku.

Ukraina nie zaleje nas. U nich przemysł przetwórstwa spożywczego to katastrofa. Ogromną wiekszosc produktów importuja...z Mołdawii, z Polski.

A to co mają swoje, to faktycznie chemia. Ale tego im nie pozwolą produkować w UE.

Znam  Sybiraczke,...

...  ktora  za  miesiac  skonczy  94  lata  !!!

Czasami  przychodzila  do  mnie  na  zakupy  i  rozmowe...  nie  uwierzylby  Pan  jaka  prezentuje  kondycje,  i  fizyczna  i  umyslowa.  Jeszcze  2  lata  temu  byla  z  delegacja  panstwowa  na  uroczystosciach,  na  Monte  Cassino.  

Moj  sasiad  znal  sprawy  rolnictwa  doskonale,...  mial  101  lat  i  wlasnie  mu  sie  zmarlo  miesiac  temu.  Dziadek  byl  do  konca  ,,swietnie  jarzacy,,.  Trzeba  bylo  tylko  glosno  krzyczec,  bo  byl  troche  gluchy,...  ale  zero  zdziwien  w  takim  wieku.

Takze,  jest  ich  jeszcze,  tych  pamietajacych,  troche.  

"No ale faktem jest, że ludzie kiedyś szybciej się starzeli i szybciej umierali oraz szybciej stawali się zniedołężniali ze starości"

Ja nie wiem jak w mieście ale na wsi to bylo oczywiste. Ciężka praca przez całe życie. Mało kto ze starszych ludzi nie był pokrzywiony od ciagłej harówy.

W miastach też. Praca w zakładach chemicznych, w budownictwie, górnictwie, hutnictwie zżerała siły i zdrowie. Ale i ci pracujący w biurach nie byli tacy rączy po 70-stce. Dużo się paliło i piło, a alkohol robił swoje. Te udary i zawały zbierały wielkie żniwo. A doszły i nowotwory.

<<<Ukraina nie zaleje nas. U nich przemysł przetwórstwa spożywczego to katastrofa. >>>

Ukraina może nie, ale działające na jej terenie firmy zagraniczne to może jednak tak?

Wg danych Eurostatu do krajów UE cukier sprowadzony z Ukrainy:
2021 r. -   14 840 ton
2022 r. - 148 000 ton
2023 r. - prawie 500 000 ton.

Niemioecki holding Pfeifer & Langen posiada 6 cukrowni na Ukrainie. Czy Niemcy...przepraszam UE na prawde zakaże produkcji buraka na dopalaczach? Przecież Ukraina nie podlega przepisom UE. :)))

 

I pomyśleć, że te najlepsze czarnoziemy są spryskiwane chemiozą i nawet na paszę się nie nadają... 

Bida to jak mi opowiadał mój klient była w 1942/43.Zima tak sroga,że bydło wprowadzali do mieszkania,żeby wespół było cieplej.Na wiosnę zupa z lebiody i pokrzyw a wszystko to na wsi gdzie nie powinno brakować żywności.

> Pomidory bez zapachu

Pod koniec lat 90 uslyszalem taki dowcip w Niemczech:

- Holendrzy powinni dostac Nobla z fizyki za odkrycie czwartego i piatego stanu skupienia wody.
- ?
- No, czwarty to holenderskie pomidory a piaty to holenderskie ogorki.

Ja mam swój sposób na obróbkę mięsa drobiowego, używam do tego soli nie jodowanej do przetworów i kwasów spożywczych jak sok z cytryn czy woda z ogórków domowo kiszonych. Mięso drobiowe najłatwiej obrabiać i przygotować do obróbki termicznej 

I jak zawsze im lepsze i pewniejszego źródło mięsa tym lepszy i zdrowszy produkt końcowy. Natomiast z alergiami jest ciekawa i zabawna sprawa. Można mieć na ten przykład potwierdzone alergie na truskawkę i orzeszki a bezpiecznie jeść jogurty o smaku truskawkowym czy chrupać chrupki o smaku orzechowym :) Taka magiczna kuchnia współczesnych panów Kleksów.

LL wydal ciekawa ksiazke:

https://www.luczaj.com/jadalne.htm

wezmy na przyklad taki podagrycznik - okazuje sie, ze to sie da jesc
traktowany obecnie przez wiekszosc ludzi jako chwast

Używam tylko soli kamiennej niejodowanej z Kłodawy. Schab moczę w maślance albo kefirze. A wodę z własnych ogórków wybróbuję przy kurczaku zagrodowym, może być ciekawie.

W latach 80-tych kupiłem 'W mojej kuchni nic się nie marnuje' i do dziś korzystam że wskazań. 

"Nikt nie idealizuje, mnie akurat wybór między rodzajami szynki, czy kiełbasy, czy serów żółtych nie był potrzebny.

Jadłam mało i monotematycznie. Teraz mamy 10 gatunków parówek a żadne nie nadają się do jedzenia.  To samo z chlebem i bułkami. Wybór jest duży, tylko nie ma co zjeść i jest niesmaczne."

Jak jestem w sierpniu w Polsce, to w moim rodzinnym mieście Lublinie kupuję czasami coś w miejscowym Leclercu na ulicy Zana.

Kiedyś, rok temu kupiłem fasolkę po bretońsku, podgrzałem, nawet smaczna była, no ale głodny też byłem.

No ale teraz, jak się dowiedziałem że komisarze w Unii postanowili chleb i makarony z owadami różnymi robić, i ta vonderlejen już to zatwierdziła, to ja już z Leclerca

nic nie zjem, bo strach.

Ale siostra ma namierzonego chłopa z Żółkiewki, polędwicę ma że palce lizać, i chleb z piekarni od Kużmiuka, i ogórki kiszone domowej roboty, i kaszanka klasa, i zupy

super z upatrzonych restauracji.

Da się żyć.

Żeby tylko tych komisarzy jakoś rozpędzić, i w ogóle.......

I  jak  to  Kolega  robi,...

...  jakies  proporcje  poprosze  !!!

I  co  to  daje  ?