W felietonie doktora Łukasza -> O konserwatyzmie i zupełnie nie o nim. Otrzymaliśmy recenzję, nawet bardzo dynamiczną recenzję filmu „Przesilenie zimowe”. Polecam recenzję i film. Mnie uwiódł fragment, który przytaczałem, komentując pod felietonami kolegów o tym, czym jest i do czego służy historia.

I teraz, jak to czasem pisze gospodarz, z wdziękiem prestidigitatora przejdę do moich przesileń. Takich, których doświadczyłem i tych, o których jedynie czytałem albo film zobaczyłem.

W życiu czasem okoliczności się powtarzają. Na ten przykład 13 grudnia. Ja zaliczyłem 1981 i 2023. I powiedzcie, że one są różne. Dla mnie, nie. Oba mają jedną pewnie dla was drodzy nawigatorzy nieoczywistą zmianę. Zmieniają rynek pracy. Według mnie zmieniają ten rynek pracy z rynku pracownika na rynek pracodawcy w sposób gwałtowny. Jak przyjąć wydarzenia grudnia 1970 roku, które możecie zobaczyć w filmie „Czarny czwartek”, to przesilenie grudniowe 1970 też było gwałtowną zmianą na rynku pracy. Tak gwałtowną, że trzeba było używać karabinów maszynowych, aby klasa robotnicza dała się do nich przekonać. Nie mogło przecież chodzić o to, żeby jednego sekretarza zastąpić drugim sekretarzem, żeby za ileś lat Misiek Koterski mógł zagrać Gierka.

Podobne zmiany zachodzą częściej, choć nie gwałtownie. Na ten przykład taka zmiana była i po wyborach roku 2007, czy po wyborach roku 2001. Ponoć w 2002 roku doświadczyliśmy ostatniego prawdziwego kryzysu. Mnie kryzys 2002 roku ominął, gdyż akceptowałem warunki pracy. Pani ArGutowa była wtedy rezydentką odbywającą specjalizację z chorób wewnętrznych, do której wymagane było nocne dyżurowanie. Jakby przełożyć cenę m2 mieszkania w Krakowie, oczywiście takiego, które było nam potrzebne, czy do którego aspirowaliśmy. Używając w miarę prostej matematyki, precyzyjniej algebry służącej do liczenia, z dochodów pani ArGutowej za to nocne dyżurowanie. Mogę wam podać, że na dzisiejsze warunki odpowiadałoby to cenie za metr zawierającej się w widełkach 30000 do 60000 PLN. A przy dzisiejszych warunkach i cenach, które chcielibyśmy zapłacić z panią ArGutową za owy metr kwadratowy 8000-10000 daje wskaźnik 3,75 do 6 zaniżanie przychodów pracownika „służby zdrowia”. Ale, taka była polityka. No nic, to przypadek jednostkowy, każdy z was drodzy nawigatorzy może to sobie obliczyć. Wyjdzie wam, przynajmniej według mnie, taka cyferka, która będzie określać jak bardzo rządzący chcą się kredytować waszą pracą, w odniesieniu do jakiegoś koszyka potrzeb, jak i w odniesieniu do koszyka odpowiedzialności. Koszyk odpowiedzialności to w mojej opinii podatki, które godzimy się solidarnie płacić.

W 2007 roku oczywiście, z dzisiejszej perspektywy, przynajmniej mojej perspektywy, również na skutek zmiany władzy, 1 sekretarz się zmienił na nowego (zażartuję odnośnie do stanowiska premiera). Rynek pracy uległ zmianie, dużo łagodniejszej niż w 2023. Dla mnie jednak kluczowej, gdyż całkowicie przemeblował moje życie i sposób pracy. Dzięki jednak zmianom pierwszego rządu pana Donalda Hitlerowca mogłem wybrać i rozdzielić rzeczy i tematy ważne od potrzebnych. Ukułem wtedy, dla pewnej wygody, termin MaTriX Managment. Termin ten oznaczał sposób zarządzania dużą czy małą organizacją, gdzie pewne zasady można złamać a inne nagiąć mimo, że się GARDŁUJE, że nigdy się tego nie robi. Tyle, że wtedy modelu tego nie potrafiłem spiąć z okolicznościami. Dziś jestem pewny, że tym czego mnie wtedy brakowało były zmiany i obrót na rynku pracy.

W 2008 roku praca mnie zmieniła i było w tym trochę traumy, gdyż zupełnie nie wiedziałem dlaczego. Jednak to, co wtedy usłyszałem od szefa, dziś, gdy spinam model staje się dla mnie jasne i spójne. Usłyszałem mianowicie coś w podobie -> ja cię nawet lubię, ale człowieku jesteś NIE STEROWALNY.
Sam sobie napisałem list z osiągnięciami, firma opłaciła mnie stosowną „miesiące odprawy” i poprosiła, żebym nie świadczył stosunku pracy. Po tych 15 latach to było coś najlepszego co przytrafiło mnie się w tzw. zawodowej karierze. Dodatkowo model MaTriX Managment się spina. Nie wiem, czy wiecie, ale w takim mieście Kraków dwie duże korporacje urządziły w miesiącu lutym roku 2024 zwolnienia tzw. grupowe. 19 lutego w APTIV zwolniono 250 osób i podobno to nie koniec. W zaproponowanym wyżej modelu wcale nie pozbywa się z korporacji pracowników najgorszych czy najsłabszych. Zwalnia się najlepszych, nie można im nic zaproponować. Niesterowalnych, gdyż nie zrozumieli po co zostali zatrudnieni i jakąś drobnicę tych, którzy nie wykuli sobie niszy korporacyjnej.

Dodam jeszcze, że takie ruchy na rynku pracy nie mają powodować kryzysu. Mają rynkiem „troszku” wstrząsnąć, w pewnym sensie wymusić, żeby zwolnieni odegrali swoje role. Kryzys jest zły z oczywistego powodu, przestawia rynek na kreatywne metody zarządzania i pozyskiwania zasobów, na które większość korporacji nie jest przygotowana. Takie wstrząsanie rynkiem wymaga również dobrej egzekutywy, którą według mnie nie jest,ani pan Donald Hitlerowiec, ani pan Władymir Kamasz z Koszar.

I nawet jak mój znajomy, znajomy z branży medycznej, który działa na tym rynku całe swoje zawodowe życie, mówi -> Każdemu trzeba dać szansę. To ja bez zahamowań powtarzam. Szansa, szansą, ale dobrą egzekutywę poznaje się po tym, że nie popełnia dwa razy tych samych błędów. Na co on się uśmiecha, gdyż już wie, że kontrakty dla dobra jego pacjentów, oczywiście, zostały zmniejszone o 30% i nie ruszy z diabetologią w ramach NFZ, kolejny rok. Ważniejsze są tabletki PO i to byśmy byli jak Niemcy. Tylko, nie wiem co to znaczy. Może to, że w ramach różnych EU szaleństw trzeba troszku ludzi stąd wygonić drąc mordę -> WRACAJCIE robimy wam, przeca, raj na ziemi.

No i teraz jak popatrzycie na lubianego przeze mnie aktora Juliusza, który deklaruje w styczniu 2024, że przez rządy PIS stracił 8 lat, choć może to znaczy, że wszyscy straciliśmy, a przynajmniej aktorzy i twórcy teatru czy filmu. To NIJAK się to nie klei. Przez te 8 lat pan Juliusz był zarobiony po kokardki mimo 2 lat, PLAN-demi. I robił wszystko → filmy, spektakle, seriale no i wreszcie odgrywał pedagoga.

Trzeba więc słuchać pana Donalda Hitlerowca, już 13.03.2024 powinien się pochwalić 100 konkretami, na 100 dni trzecich swoich rządów. Myślę, że i ja i aktor Juliusz NAJBARDZIEJ ucieszymy się z benzyny PO 5,19 PLN, nawet tej gorszej, byle nie ukraińskiej. Na Ukrainie przecież wojna i cały przemysł przetwórstwa węglowodorów został wyłączony. Ale benzynę niemiecką jak najbardziej naleję do baku nawet za te szalone 5,19 PLN.

---

tagi: 2007  1981  przesilenia  1970  2001  2015  2023 

	ArGut
	4 marca 2024 21:42

10     785    6 zaloguj sie by polubić