Kolega IKONY58 napisał w jednym ze swoich komentarzy, że pan Peter Singer nie jest naukowcem. Ujął to tak:

„To nie jest żaden naukowiec, tylko człowiek, który lewackie idee ubiera w pseudonaukowe teorie. Jego wizje nie mają nic wspólnego z nauką.”

Moim zdaniem naukowcem jest i to takim konkretnym. Wikipedia ujmuje to w słowach:

„Jako jeden z pierwszych Singer przeniósł ciężar dyskusji etycznych z rozważań teoretycznych na praktykę”

To jest właśnie odwaga w głoszeniu nauki. Przejść od modelu do wdrożenia. I to nie jest takie nienormalne to jest nawet oczywiste w świecie nauki. Mamy hipotezę budujemy model i przechodzimy do „budowania zabawki”, żeby sobie sprawdzić hipotezę albo lepiej kilka hipotez. Chcecie przykłady ? Proszę bardzo !

LHC (Large Hadron Collider).

LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory).

To są więcej niż „duże zabawki”. To są MONSTRA gdzie ganiają się ludzie, których fascynują pewne, że tak to określę, nikomu niepotrzebne sprawy kosmosu, którego człowiek jest przecież mikroskopijną cząstką. No to jaki jest sens ganiania się po tych ogromnych kompleksach, aplikowania o granty czy badania, żeby tam pojechać. Lans ? Szczerze wątpię. Nazwałbym to próbą zobaczenia Stwórcy, jakoś trudno mnie uwierzyć w ewolucję rozumianą jako „przykładaniem prądu do komórkowej zupy”. Nawet w samej hipotezie ewolucji są spore „dziury”, które przyszłość, w odczuciu Karola Darwina, tak zakładam, miała odkryć ale jakoś, oczywiście moim zdaniem, nie odkryła. Dzięki przykładowi teorii pana Karola możemy zgrabnie zauważyć, że do pewnych hipotez tzw. „opinia publiczna” przywiązuje się bardziej a do innych mniej. Jak się już tak bardzo przywiąże to wielu przywiązanych głosi, że tak DZIAŁA ŚWIAT, tak ZOSTAŁ ŚWIAT STWORZONY. Potwierdzenie kiedyś przyjdzie, teraz wystarczy „wiara w naukę” przecież metoda nie może zawieść i wszystkie hipotezy wynikające z zaproponowanego modelu kiedyś znajdą potwierdzenie.

Zdarza się, że „wiary w naukę” to za mało.

Podam przykład eteru, „magicznego ośrodka” wypełniającego wszystko. Tenże eter towarzyszył nauce aż się dwóch gości zasadziło na niego. Zasadziło, z prostej przyczyny jak jest to powinien pasować do nowego postrzegania świata. Najpierw pan Michelson a po paru latach do pana Michelsona dołączył pan Morley. No i nauka zna ich pracę jako doświadczenie Michelsona-Morleya. Jak czytelniku zauważyłeś eter był koncepcją dualną naukową i filozoficzną. Może jestem ograniczony, tak może być, nie będę się upierał, że nie jest. Filozofia, w mojej opinii, jest bazą dla nauk społecznych. Nauką społeczną jest ekonomia, nauką społeczną jest i archeologia. Można budować taksonomię dalej i napisać, że podstawą nauki empirycznej jest filozofia przyrody. Podkręcając naukowość, nauki wrzucę jeszcze dwa terminy klasyfikację nauk oraz nauki formalne.

Ale, że mnie napiszecie, że „wiara w naukę” się opłaca i można dostać nagrodę od „pana nobla”. Oczywiście zgadzam się. Pan Peter Higgs tak miał. W 1964 roku zaproponował pewien model z 5 innymi kolegami, model opisany został w pracy o zbiorczym tytule – 1964 PRL Symmetry Breaking papers. No i prawie na 50 lecie tego, no PRL-u pan Peter dostał nagrodę od „pana nobla”.

Tu będzie mała dygresja o celowości honorowania naukowców nagrodami pieniężnymi. Możecie drodzy sami przeczytać w wielu rożnych miejscach, że Alfred Nobel chciał się jakoś usprawiedliwić, że kapitał zarobił „na wojnie” choć, o tym też można przeczytać, wolumen sprzedażowy materiałów wybuchowych większy był w sektorze publicznym. Myślał pan Alfred ustanowię nagrodę dla tych, którzy są o krok od wprowadzenia „Nowego Lepszego Świata”. W ten sposób nagrodę od „pana nobla” dwa razy dostała pani Maria Skłodowska – Curie.

Patrząc więc wstecz w 1963 pan Peter Higgs mógł wiedzieć i pracować nad zaproponowaniem pewnych teoretycznych rozwiązań, które potwierdzenie zyskały w LHC za kolejnych prawie 5 dekad. Ciekawe, dlaczego nikt go wtedy nie zauważył. Mimo tego, że pan Peter z kolegami zauważyli jak opisać świat, dlaczego cząstki mają masę i to w dość ciekawych jednostkach GeV/c2.

Tak to chyba jest z tą Nauką jest prawie tak samo niewidząca jak je koleżanka Temida.

Co to jest duck-duck ?

Pamiętacie drodzy nawigatorzy pewien stary dowcip / mem (dla mnie PRL-owski) ?

- Co to jest (tu wykonuje się jakiś gest ) ?
- Nie wiem.
- Ja też nie, ale patrz wraca (tu wykonuje się ten sam gest w drugą stronę).

Może ten gest to Nauka w czystej formie ? Jak to sprawdzić ? Wejdzie na stronę Duck-Duck GO i sami sprawdźcie, oj będzie naukowo. I to nie wszystko. Skoro można postrzegać w języku naturalnym (kontekst) a formalnym ( duck typing ) świat tylko na bazie podobieństw i analogi to można wiele zmienić. I wciąż nazywać to nauką bo wynika to z metody. Z metodą też jest problem. Istnieje nawet nauka o metodzie, a dokładniej jak robić, żeby było dobrze. W moim ostatnim miejscu pracy etatowej „jak robić, żeby było dobrze” to była mantra wypowiadana przez wszystkich szefów i szefów, szefów i nawet szefów, szefów tych szefów. Wszyscy wiedzieli, że tego chcą nie bardzo zaś wiedzieli jak to osiągnąć. To skąd ja, pracownik najemny, miałem wiedzieć co moja firma chce osiągnąć wprowadzając taki a nie inny produkt i co ja mam wnieść w jego stworzenie. Może z ogólnika stanowiskowego i rozpiskach praw i obowiązków, miałem szukać ?

Jakbyście patrzyli na to z boku to moglibyście dojść do choćby takich wniosku. Ujmę w punktach:
- Nikomu się nie chce robić,
- Wszyscy chcą być „najsprytniejszymi gośćmi w pokoju”,
- Kilku gości jeszcze tego nie wie, świeżo przyjęci albo coś ich interesuje,
- Ci co nie wiedzą biegają jak pies z pęcherzem.

Wcale się nie użalam, piszę że będąc trybikiem muszę trzymać się procedur, standardów i być zgodny z tym co nauka wymyśliła, żeby mnie się lepiej, łatwiej i szybciej pracowało. Mogę też dostać rolę innowatora i wtedy właśnie można:

„przenieść ciężar dyskusji z rozważań teoretycznych na praktykę”

Puentę mam taką. Komuś się może wydawać, że dzięki duck-duck nauce można innych, tych o „słabszych umysłach” duck-duck zaprogramować. No i ci o „słabszych umysłach” będą duck-duck żyć. Ale w moim odczuciu może być to niesamowicie męczące. Męczące bo w duck-duck świecie trzeba odgrywać swoją rolę na zasadzie podobieństw i analogi . I to odgrywać ją profesjonalnie, zgodnie ze standardami i odpowiednimi certyfikatami.

Można jednak to wszystko obejść, oczywiście formalnie nazywa się to workaround. Wystarczy nauczyć się rozróżniać DOBRO od ZŁA. Co nie jest proste, o czym możecie się drodzy nawigatorzy przekonać czytając Księgę Rodzaju. Spróbujcie na pewno nie będziecie się nudzić, możecie to nawet zrobić z TAG-iem #ZOSTANWDOMU.

---

tagi: nauka  peter singer  duck typing  naśladownictwo 

	ArGut
	12 maja 2020 07:30

33     1696    4 zaloguj sie by polubić